Dag 10-11-12-13

Dag 10. Olifantjes vandaag. Wekker om 0600 want het busje zou ons om om 0630 ophalen. Na anderhalf hobbelen de bergen in, waarvan het laatste half uur onverhard, lees met meer kuilen dan vlak, kwamen we aan in The Elephant Sanctuary. In een klein bergdorpje met plaatselijke stam worden een aantal olifanten gehouden welke bevrijdt zijn van toeristische en werkzaken die ze jarenlang hebben moeten doorstaan. Dus geen bomen sjouwen meer of toeristen rondrijden. Sommige hebben zelf een vergroeiing aan de maag (beide kanten zie je dan een uitstulping) door het rek wat ze moesten dragen. Deze jumbo’s kunnen niet meer terug in het wild, ten eerste niet omdat er nog weinig geschikt gebied over is en ten tweede omdat ze teveel aan mensen gewend zijn. Hier leven ze samen met de bewoners. Overdag zijn ze in het dorp, en dus van dichtij te zien voor ons en ‘s nachts gaan ze de vrije natuur in. Tegen de ochtend keren ze weer terug en kunnen vrij rond lopen, modderen en badderen. Ze hebben nog wel een vaste keeper maar eentje zonder geschreeuw en zonder haakstok. Het blijft gek om met een olifant op de foto te gaan of samen in de rivier te spetteren. Maar ze maken een blije en ongedwongen indruk. Ook de mensen van de Sanctuary en het dorp gaan liefdevol met ze om. Beetje jammer dat ik tijdens de wandeling naar de rivier (moest op blote voeten) in de natuur even keihard tegen een boomstronkje aan moest schoppen. Resultaat 2 blauwe tenen waarvan eentje misschien wel gebroken, in elk geval goed gekneusd. Komen we nu toch niet achter, is verder toch weinig aan doen. Anyway, dan maar de laatste avond in Chiang Mai een paar keer met de tuktuk :-) en een tubetje Thaise Arnica gescoord. En wat runners sfeer opgesnoven. Alles in de stad wordt namelijk in gereedheid gebracht, tot grote ergernis en teleurstelling van een zeker iemand, voor de marathon van Chiang Mai, die zondagmorgen om 0100am van start gaat. Helaaaaas zijn we dan al weg.

Dag 11. Vandaag vliegen met een binnenlandse vlucht naar Surat Thani. Vlakbij national park Khao Sok. De vlucht was soepeltjes en bij aankomst stonden de taxichauffeur en zijn schattige zoontje al met een bordje op ons te wachten. Uurtje rijden en we waren aanbeland in Palmview bij onze boomhut. Nou ja boomhut? Huisje op palen met een, laten we zeggen, nogal eenvoudige insteek. Een klamboe om het bed die al enige tijd geen wasmiddel gezien heeft en beddengoed wat heel in de verte ooit fris was. Het is hier zo dampig en vochtig warm dat er niet veel meer anders haalbaar is denken we. Onder alle jungle geluiden toch maar gaan slapen. Wel gezellig hoor ‘s nachts een kakkerlak op ooghoogte bij het plassen.

Dag 12. We worden opgehaald samen met andere luitjes voor onze 2-daagse jungletocht in National Park Khao Sok. Vannacht slapen we in een bamboehutje op het water. Er is ons veel wildlife beloofd dus we zijn benieuwd! Na aankomst blijkt back to basic nog te iets te mager benoemd. Onze bedje in de bamboehut op palen zag er wel uit als een matras, maar voelde aan als de loopplank er naartoe. Sanitair, boven op de heuvel (ook weer met een wiebelige plankje te bereiken) verdiende eigenlijk deze benaming niet (douche afwezig) Maar goed het mag allemaal de pret niet drukken, de omgeving is er adembenemend. Na aankomst werden we gelijk weer per longtailboot naar een ander gedeelte van de jungle gebracht voor een ouderwets partijtje modder trappen en grot wandelen. Wat een oorverdovende geluiden kan de jungle maken. Bonte neushoornvogels gespot, en aan visarenden ook geen gebrek hier! Enorme spinnen, vleermuizen, muggen en andere vlieg en krioelbeesten in grote mate aanwezig. Aapjes wel gehoord maar helaas niet gezien. ‘s Avonds nog even gekajak’ed (en gebadderd in het meer). Nadat de duisternis inviel onder de volle maan, viel bij ons ook het doek. Niet zo best geslapen, maar ach, de adembenemende ochtendmist over het water maakte een hoop goed.

Dag 13. Vroeg met de boot een rondje om aapjes te spotten. Makaken gezien en Gibbon’s gehoord. Na ontbijt zelf de kajaks gepakt en bleek er een groep Gibbons vlakbij het kamp hoog in de bomen bivakkeren. Wat een schouwspel en geluid! Eigenlijk voeren ze een soort gesprek met een andere groep een paar heuvels verder op, heel bijzonder om dat zo vanuit de stilte vanaf het water mee te maken. Eentje had zelfs een kleintje op de buik waar we af en toe een glimp van opvingen al slingerend van boom naar boom. Volwassen dieren zijn zwart en baby’tjes nog helemaal wit. Helaas zijn foto's niet gelukt. Met deze kers op de taart werden we weer terug gebracht. En zo werd het ineens kerstavond!. Hele fijne dagen voor iedereen in Holland en we sturen wat warmte op! Merry Christmas, hohoho :-)

Link voor de foto's:


https://photos.app.goo.gl/VcXFVz65guBFD5Zz6