Roeien naar diner

De nacht van donderdag op vrijdag verliep met veel onweer, regen en geflits. Mijn innige omhelzing met de slabak en een dweil, voorkwam een zeiknat bed. Het dakraam lekt boven ons bed, natuuurlijk weer voornamelijk boven mijn kant :-/ De vuilniszak aan de buitenzijde met elastiek hielp ook wel iets gelukkig. We werden wakker in een grijze wereld. Er stond aardig wat wind en tja. Wat gaan we doen… Tijdens het bestuderen van de verschillende weerapps werd het beslismoment van wel of niet vertrekken ons uit handen genomen door een NL-weer-alert. Maar dan op z’n Grieks en zeer niet mis te verstaan. Blijf waar je bent. Iedereen om ons heen stond met schrik op z’n telefoon te kijken en de appjes rolde binnen van de flottieljeleiding die nog steeds met ons meedenken op afstand. Ok dan. Nog een nachtje aan de steiger dan maar. Hardgelopen, rondje dorp en boodschappen gedaan. En aan het einde van de dag geconcludeerd dat het allemaal reuze mee viel. Het gevaarlijke front is richting Kreta gedreven zoals jullie vast wel op het nieuws hebben gezien. Vervelend voor daar, fijn voor ons.

We werden aan het einde van de dag compleet ingebouwd door een Engelse flottielje met 11 schepen, wat een water cowboys. Proppen, sqweezen en zelfs omgedraaid met de punten tegen en in elkaar. Soort 3D Tetris op het water.

Zaterdag moesten we even afwachten tot de Engelsen vertrokken waren, er was nog steeds wind en een enkele boot belandde bijna op het strandje. Vermakelijke show was het.

Eenmaal buiten de baai onderweg naar Nidri met 2 riffen. (Kleiner zeiloppervlak) We merkten dat de boot dan slechter te besturen valt. Na het afstellen van de zeilen danste de wind nog even de horlepiep en weg wastie… Na een uurtje proberen, hopen en blazen toch maar op de motor verder.

Plan was Tranquil Bay, tegenover het toeristische en drukke Nidri. Eenmaal ter plaatse plekje gezocht in de drukte, keurig geankerd, motor uit.

We keken elkaar aan en nog eens om ons heen en vonden het verre van Tranquil. Wegwezen hier. Motor aan, anker weer in en verder de baai in. Daar troffen we een oase van rust, met maar een enkele zeilboot en een terras op Flopsie afstand. This is it. Wat een paradijs.

Roeien naar restaurant Elena, die overdag een roze wasje had gedraaid, zie foto. We werden wederom lief (iedereen is hier zo aardig en behulpzaam, ondanks einde seizoen) aan wal geholpen. Kalispera ! Met een natte broek plaats genomen (Flops pakt soms wat water onderweg achter de boot) en zalig gegeten. Onder tafel een leger van 20 nieuwe vrienden variërend in de leeftijd van 7 weken tot een paar jaar en in alle kleuren. Friends for life, totdat je bord leeg is.

Idyllisch terug geroeid naar ons zacht wiegende bootje met z’n dappere toplichtje. Eenmaal in bed hoorden we allemaal uilen in de bossen rondom de baai. Niks meer te wensen.

Vandaag is het zondag. Wakker geworden van de klokken en later het gezang van de Grieks orthodoxe priester van de kerk op de bergwand. Strak windstil, dus motor aan en weg zijn we. Plan vandaag isFiskardo. Oh ja, en een mini wasje in de wasbak.

Anderhalf uur terug kwam er wind(12:00) dus we zeilen inmiddels ! Fijne zondag allemaal !!