Weinig Wifi, veel verhalen

20 december
Swaziland... Geweldige procedure aan de grens.
1e poortje; Strenge mevrouw in uniform. "Good day, how are you"... (nummerbord op een blaadje schrijven) "How many persons ?" (zit je dan met z'n tweeën in een vrij overzichtelijk koekblik) blaadje wordt uitgereikt. "Go on".
2e poortje; Strenge meneer in uniform. "Hmm, passports !" Zuinig kijken, "Go on to immigration" Immigratie ?? We komen alleen op vakantie ! (Peet gelijk visoenen van het leven in een koninklijke harem)
Auto parkeren, uitstappen en in het kantoor met heel veel loketten aansluiten in de rij donkere mensen die allemaal vinden dat ze niet hoeven te wachten. Dus regelmatig loopt er eentje langs de rij naar voren en wordt vooraan linea recta retour gestuurd.
We zijn aan de beurt. Lief kijken en glimlachen naar de mevrouw achter het glas. Hopla 2 benodigde stempels in paspoorten rijker mogen we opschuiven naar het loket voor de autobelasting.
50 rand armer, nog een stempel en papiertje rijker keren wij terug naar de auto.
3e poortje; briefje met stempels afgeven, wederom vriendelijk lachen en hopla, Bas en Peet rijden het beloofde prachtige Swaziland in.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Mswati_III
Koning Mswati III (46 jaar) heeft sinds januari 2005 dertien vrouwen. (NB: Officieel heeft hij er twaalf, omdat de koning pas met een vrouw trouwt wanneer zij hem een kind heeft geschonken, tot die tijd is zij een verloofde.)

Tja . Wij vonden het best nog behoorlijk troeperig zeg maar. Mooie natuur dat wel, maar langs de (snel)wegen is niet veel te zien van het zogenaamde rijkdom van het Koninkrijk Swaziland, zal 'm meer in het paleis van de koning en zijn vrouwen zitten waarschijnlijk.
De Lodge was geweldig, voor het eerst geslapen in een lemen hutje, ons eigen Zulu-paradijsje. Ook de klamboe opgehangen, geen mug te zien, maar we hebben hem niet voor niks gekocht nietwaar.
We zijn er nog niet aan gewend natuurlijk, dus wel apart als je 's nachts eruit moet om te plassen is het net of je en een reuze spinnenweb beland bent. Het licht viel uit na onweer dus bedankt Mireille voor de waxine-lampjes !

21 december
Zondag weer op pad en gereden naar Hluhluwe (fon. Sjloesjloewie). 'HL' spreekt men uit als 'SJL'. Handig om te weten en ook leuk na een biertje, of twee. Veel Shaka Zulu hutjes, suikerriet en loslopende koeien op de vluchtstrook gezien.
Via de andere kant Swaziland verlaten. Zal geen verrassing zijn, zelfde procedure maar dan andersom.

Onderweg naar de Lodge aldaar nog gestopt in het wildpark Hluhluwe/iMfolozi wildpark voor koffie en een biertje. Op het terras van het restaurant op de heuvel kijk je bijna 360gr rond het wildpark in. Ongeveer bijna 40graden in de schaduw. (Er is geen schaduw) dus nog geen beest te zien.

De Bayala Game Lodge is een klein paradijsje op aarde. Mooie huisje rondom een zwembadje en en op de weg er naar toe stonden de giraffes om ons te verwelkomen.
Er is ook een "Ziebie", ze is wel een beetje bokkig voor een huiszebra maar ook reuze nieuwsgierig. Hobbelt zo'n beetje overal rond en drink af en toe uit het zwembad en verwarmd zich aan het kampvuur.
Ze is gespeend vanaf klein dus vandaar dat ze denkt dat ze bij het meubilair hoort.
Out of Africa momentje tijdens de prachtige Afrikaanse zonsondergang vanuit het zwembad.

22 december
6 uur ontbijt ;-( maar wel vroeg het reservaat in. Bewolkte dag vandaag maar wel heerlijk koel dus. We mogen wel zeggen dat deze dag in het daglicht stond van de Lollifanten. Niet allemaal even lollig... In Kruger en gister wandelt de hele kudde op het gemak voorbij, hier hadden wij twee keer geluk met een wat sacherijnig typje. Ok ok, wij gaan wel achteruit, geen probleem. Maar de 2e keer zaten wij (en nog een stuk of wat andere auto's) tussen een zwangere, geblesseerde en dus uiterst humeurige mevrouw en haar hulpvaardige nogal opgefokte kerel in. Eh, spannend dus. Maar gelukkig hebben we de foto's nog.
Vanavond eindelijk braai ! Eerst maken ze een lekker kampvuur (zeer prettig voor een wat kouwelijke zebra) en daarna worden met een schep de brandende houtjes op de braai gekiept en hopla, braaien maar.
's Ochtends verschenen de Heer en Mevrouw Giraffe en de kindjes nog even aan de rand van grasveld en werden tot binnen bij de balie uitgezwaaid door Ziebie. De kortste weg vanaf het zwembad naar de vooringang was binnendoor dus waarom zou je omlopen.

23 december
De reis richting de Drakensbergen bestond voornamelijk uit weidse uitzichten en hier en daar een wat minder wegdek. Alle computerspelletjes daar gelaten is deze Potholes versus Etios toch wel de grootse uitdaging aan asfalt rijden hier.
Onderweg door wat grotere steden gereden zoals Vrijstaat en Ladysmith. Pas op bij de kruisingen voor de robots (flitspalen) Het krioelt er van de kleurtjes, mensen en bewegingen.
Eenmaal aangekomen op Monks Cowl Golf Resort, eerst maar eens een handwasje gedaan.
Het droogt nu op ons terras langs hole 6. Wij vonden dat het wel kon. Morgen richting Golden Gate en Kerstmis !